عقاب |  آلفرد لرد تنیسون | م. اثنی عشری

  

قلۀ سرسخت کهساران به ناخن می‌‌خلد

در کنار آفتاب، آنجا که کس ره نا بَرد

لاجوردی آسمان، چون حلقه ای گِردش تَنَد.

 

پهنۀ آژنگ دریا زیر پایش می‌خزد

از فراز بارۀ سنگی نگه در‌افکند

ناگهان چون آذرخش از اوج بر دامن زند.

 

 

The Eagle

 

He clasps the crag with crooked hands

Close to the sun, in lonely lands

Ringed with the azure world, he stands.

 

The wrinkled sea beneath him crawls.

He watches from his mountain walls

And like a thunderbolt he falls.

 

 

 

Alfred, Lord Tennyson